Πρόβα Χριστουγέννων- Ενα Χριστουγεννιάτικο δείπνο πριν ...την ώρα του




Η "Πρόβα Χριστουγέννων", μιά πραγματική πρόβα του Χριστουγεννιάτικου δείπνου με τα κρασιά που του ταιριάζουν, έγινε με μεγάλη επιτυχία στο Bizart, την Τετάρτη, 18 Νοεμβρίου στις 9:00 το βράδυ.

Η προσέλευση πραγματικά εντυπωσιακή: Περισσότεροι από 120 συμμετέχοντες, όσους ..."αντέχει" το Bizart, με μιά λίστα αναμονής που ξεπέρναγε τα 50 άτομα!

Τα μέλη του House of Wine Club, οι φίλοι μας πελάτες του House of Wine και οι συνοδοί τους βρέθηκαν λοιπόν σε μιά "Πρόβα Χριστουγέννων", ένα πραγματικό Χριστουγεννιάτικο δείπνο, περίπου ένα μήνα πριν από την ...ώρα του.

Το μενού της βραδυάς, πλούσιο και εορταστικό, το ιδανικό γιά να δοκιμαστούν
τα 5 κρασιά που συνόδευαν τα πιάτα, και που με προσοχή διάλεξε ο Διευθυντής του House of Wine Club Θόδωρος Λέλεκας.

Μετά τις σύντομες ομιλίες του Μ. Πικούνη, Γενικού Διευθυντή του House of Wine, που καλωσόρισε τους συμμετέχοντες και του Θ. Λέλεκα, που μας έδωσε μιά ιδέα των οινικών επιλογών, ξεκίνησε το ...εορταστκό δείπνο.

- Γιά την αρχή, ένα όμορφο welcome. Η Floara di Munte του 2006, από το Κατώγι Αβέρωφ (Ντεμπίνα), η αναβίωση του παραδοσιακού αφρώδους κρασιού της Ζίτσας μέσα από ένα ποιοτικό κρασί που προέκυψε από την παραδοσιακή μέθοδο αφρώδους οινοποίησης. Δροσερή, ευχάριστη, με ...μπόλικες φυσαλλίδες. Με την πρώτη γουλιά, η ατμόσφαιρα έγινε πραγματικά εορταστική!

- Στη συνέχεια, ακολούθησε το πρώτο πιάτο. Ένα καπνιστό στήθος πάπιας με μους κάστανο και brandy, που σερβιρίστηκε με φρέσκια σαλάτα με vinaigrette μελιού. Συνοδεύτηκε ιδανικά από το Κτήμα Αβαντίς Sauvignon Blanc του 2009, ένα δημοφιλές αρωματικό λευκό κρασί που ζυμώθηκε στο βαρέλι, είναι και το πρώτο Ελληνικό κρασί της εσοδείας 2009 που δοκιμάσαμε φέτος!

- Ακολουθησε το δεύτερο πιάτο: πλούσιο, εορταστικό και κατακόκκινο, σαν τις μπάλες που κρέμονται από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ηταν είναι ένα Ριζότο με πατζάρι και φρέσκο βούτυρο, που μας ζεστάνει και μας προετοίμασε για όλα τα ωραία που ακολούθησαν. Συνοδεύτηκε από Gentilini Ροζέ του 2008 (Μοσχοφίλερο, Αγιωργίτικο), μία από τις σπάνιες ροζέ ετικέτες από Μοσχοφίλερο της αγοράς. Κομψό και αρωματικό, ξεχώρισε για την εξωτική του κομψότητα και το «ντροπαλό» ροδαλό χρώμα του.

- Ακολούθησε το τρίτο πιάτο... Χριστούγεννα χωρίς γαλοπούλα δεν γίνεται - Γι αυτό πήραμε πρώτα μια γεύση από Παραδοσιακή Χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα, δοκιμάζοντάς την μαζί με τη γέμισή της, για να μπούμε για τα καλά στο πνεύμα των Χριστουγέννων! Εδώ, το Σύνορο Σκούρα 2005 (Αγιωργίτικο, Cabernet Franc, Merlot), πλούσιο, αρωματικό και στιβαρό, μία σχετικά νέα άφιξη στα Ελληνικά οινικά δρώμενα, έκλεψε αμέσως τις εντυπώσεις.

- Και το κύριο πιάτο μας λοιπόν, ήταν πλούσιο και μεγαλοπρεπές, όπως τα Χριστούγεννα: Φασιανός, που συνοδευόταν από ψητές γλυκοπατάτες.

- Ο τέλειος επίλογος κάθε γεύματος είναι ασφαλώς το επιδόρπιο. Με μιά απολαυστική σοκολάτα ολοκληρώσαμε το αξέχαστο αυτό γεύμα, ένα Molten Chocolate Cake, που ξεχείλίζε από πλούσια, μαύρη σοκολάτα σε κάθε μπουκιά!. Ιδανική "συνοδός" του, η
Μαυροδάφνη Πατρών Reserve Παρπαρούση
, μιά εξαιρετική Μαυροδάφνη Πατρών, φτιαγμένη με σεβασμό στην παράδοση και έμφαση στο μέλλον, από τον μεγάλο Έλληνα οινοποιό της Αχαΐας. Ο τέλειος επίλογος…

Αν δεν είσασταν στην Πρόβα Χριστουγέννων και σας ...άνοιξε η όρεξη, μόνο ένας τρόπος υπάρχει να την ικανοποιήσετε... Ελάτε στην επόμενη εκδήλωση του House of Wine Club!



Αναρτήθηκε από τον Sommelier





Αν θέλετε να δοκιμάσετε όλα τα κρασιά της
Πρόβας Χριστουγέννων, ιδανικά γιά να συμπληρώσουν το Χριστουγεννιάτικο
τραπέζι σας, μπορείτε να τα αγοράσετε σε ειδική τιμή
από την ιστοσελίδα μας




 

Το "καθημερινό" κελλάρι

Οι φίλοι μου συχνά αναρωτιούνται – ή και μένουν έκπληκτοι!- όταν ανακαλύπτουν ότι δεν έχω στο σπίτι μου κελάρι… ή έστω ένα συντηρητή κρασιών!

Ναι, δεν έχω… και μάλλον για τον ίδιο λόγο που και οι περισσότεροι από εσάς δεν έχετε:
Δεν έχω το χρόνο να ασχοληθώ, δεν έχω τον χώρο, δεν θέλω να ξοδέψω χιλιάδες ευρώ σε ένα ψύκτη κρασιών με ελεγχόμενη υγρασία

Σας βλέπω να χαμογελάτε… "Ναι, αλλά εσύ μπορείς να έχεις κάθε μέρα το κρασί που επιθυμείς από το House of Wine", σκέφτεστε. Σας απαντώ
"Και εσείς το ίδιο!". Και όπως θα δείτε παρακάτω, μπορείτε να έχετε το καθημερινό σας κρασί χωρίς να χρειάζεται να παραγγείλετε στο House of Wine μια φιάλη μόλις κάποιος φίλος τηλεφωνήσει ότι έρχεται, ή να πανικοβάλλεστε με την ξαφνική άφιξη των πεθερικών σας…

Κάποτε είχαμε όλοι σχεδόν το «καθημερινό» μας κρασί… το κρασί που βρισκόταν στο μεσημεριανό τραπέζι, στο οικογενειακό δείπνο: Παλιότερα, κάποια καλή ρετσίνα ή κοκκινέλι από το χωριό, που έβγαινε από την περίφημη «νταμιζάνα», αργότερα ένα εμφιαλωμένο…

Σήμερα, έχουν βέβαια αλλάξει τα πράγματα: Σήμερα δεν έχουμε πια το «καθημερινό» μας κρασί, έχουμε τα «καθημερινά» μας κρασιά. Γιατί μάθαμε ότι κάποια φαγητά πηγαίνουν με κόκκινο, άλλα με άσπρο, και αυτό οι περισσότεροι το ακολουθούμε και στο καθημερινό, οικογενειακό μας φαγητό, και όχι μόνο «στας εορτάς και επετείους». Γιατί, επίσης, οι σημερινές κοινωνικές ανάγκες το επιβάλλουν: Μια επίσκεψη φίλων για φαγητό, ένα έκτακτο δείπνο με συναδέλφους, ή και η προσωπική μας ανάγκη ηρεμίας το βράδυ, με ένα ποτήρι κρασί και καλή μουσική (ή ότι άλλο…)

Σημαίνει όμως αυτό ότι πρέπει να έχουμε ένα μεγάλο stock κρασιών σε κάποιο κελάρι? Όχι βέβαια, και πάντως, όχι απαραίτητα. Γιατί σήμερα, ένας μικρός αριθμός «καθημερινών» κρασιών, που φυλάσσεται σε ένα δροσερό ντουλάπι, μπορεί να καλύψει όλες σχεδόν τις ανάγκες μας, καθημερινές ή και κάποιες έκτακτες, με ελάχιστα χρήματα και –κυρίως- χωρίς συμβιβασμούς στην ποιότητα του κρασιού που θα πιούμε.

Σας προτείνω λοιπόν το «καθημερινό» σας κελάρι: Μολις 13 κρασιά, που καλύπτουν τόσο τις καθημερινές, οικογενειακές σας ανάγκες, όσο και τα «έκτακτα περιστατικά»


Αυτά είναι –σε γενικές γραμμές- τα κρασιά που συνιστούν το «καθημερινό» σας κελάρι. Μόλις 13 κρασιά, που μπορούν να εξυπηρετήσουν κάθε περίπτωση… Ανάλογα με τις «οινικές» σας συνήθειες, ή και ανάλογα με την κοινωνικότητά σας, θα τα ανανεώνετε από το House of Wine, διαλέγοντας κάθε φορά διαφορετικά κρασιά από την κάθε κατηγορία.


Αναρτήθηκε από τον Sommelier

-----------------------------------------------------------------------------
ΥΓ: Τώρα βέβαια… αν είχα τον χρόνο, αν είχα τον χώρο, και αν είχα τα
χρήματα… ναι, θα είχα το κελάρι μου… όπως και εσείς άλλωστε… αλλά και εγώ, δυστυχώς, ένας από εσάς είμαι…. Και μένω να ζηλεύω τους έχοντες… γενικώς!